Postaw mi kawę na buycoffee.to

Kalendarz wydarzeń

Gmina Wyszków

Herb Gminy Wyszków

Wyszków jest miastem o przeszło 500 - letniej tradycji, położonym w północno-wschodniej części Mazowsza, na wysokim, prawym brzegu rzeki Bug. Gmina Wyszków to gmina miejsko-wiejska, w skład której wchodzi miasto i 27 sołectw. Mieszka tu 38,6 tysiąca mieszkańców. Wyszków jest miastem powiatowym, stolicą powiatu wyszkowskiego. Swą nazwę prawdopodobnie zawdzięcza Wyszków właścicielowi osady, który miała zapewne na imię Wyszko - to zdrobnienie od imienia Wysz. Prawa miejskie Wyszków otrzymał w 1502 roku. Klimatu miasta nie sposób zrozumieć bez poznania historii Wyszkowa; zarządzania miastem przez biskupów z królewskiego rodu Wazów, historii wyszkowskiej plebanii, która w roku 1920 „gościła” niedoszły rewolucyjny rząd Polski, przedwojennej diaspory żydowskiej.

To tutaj biskup Karol Ferdynand Waza miał swoją letnią siedzibę, a król Jan Kazimierz postawił w Wyszkowie - ulubionej miejscowości swojego brata - marmurowy obelisk. To drugi po Kolumnie Zygmunta, najstarszy świecki pomnik w Polsce, dom dziś go można podziwiać w Wyszkowie. Współczesny Wyszków to miasto dynamicznie rozwijające się, dzięki korzystnemu położeniu bliskości Warszawy to atrakcyjne miejsce lokowania inwestycji, z nowoczesną infrastrukturą miejską, wciąż odwołuje się do swoich najlepszych, handlowych tradycji.

Atrakcyjne tereny, unikalna przyroda, ciągła oferta rynku nieruchomości, to niektóre tylko z argumentów przemawiających za wyborem Wyszkowa jako miejsca do wypoczynku i inwestycji. Ale jest to też miasto przyjazne swoim mieszkańcom, bezpieczne, z bogatą ofertą kulturalną bazą sportową na wysokim poziome. Ulubionym miejscem wyszkowian jest Park K.F. Wazy, kuszą też - przede wszystkim przejezdnych malowniczo położone tereny wiejskie, nadbużańskie łęgi i lasy. Gmina Wyszków zaprasza na piesze wycieczki, rajdy rowerowe, spływy kajakowe - turystykę rodzinną i weekendową. Jest to znakomite miejsce, by tu mieszkać, inwestować i wypoczywać.

Warto zobaczyć

Sanktuarium pw. Św. Idziego

Parafia Św. Idziego została erygowana w Wyszkowie w 1378r. przez biskupa płockiego Ścibora. We wrześniu 1939 r. w czasie bombardowania Wyszkowa, kościół spłonął. Prace przy budowie świątyni rozpoczął ksiądz proboszcz Leon Goszczycki, starając się wiernie zachować pierwotny styl kościoła. prace kontynuował administrator parafii ksiądz Marceli Molski, aż do roku 1946 ksiądz proboszcz Józef Frydryszewski. W roku biskupa płockiego Tadeusz Paweł Zakrzewski konserwował kościół pod pierwotnym wezwaniem św. Idziego. W 1962 roku kościół św. Idziego został uznany jako zabytek i wpisany do rejestru. Obelisk Wazów Barokowy, wystawiony po 1655 roku według projektu architekta Giovaniego Baptysty Gisleniego, z fundacji króla Jana Kazimierza, dla uczczenia pamięci brata królewskiego Karola Ferdynanda Wazy, biskupa płockiego. Wykonany z krajowego szarego marmuru, na ścianach cokołu herb królewski Wazów -snop zboża z koroną. Całość zakończona kulą z krzyżem podwójnie przekreślonym.

Stróżówka parkowa

Kordegarda neogotycka, wystawiona w połowie XIX wieku w miejscu utworzenia majoratu, z niewielkim pałacykiem na terenie dawnego folwarku biskupa płockiego Karola Ferdynanda Wazy. Spełnia funkcję stróżówki przy głównej bramie wjazdowej. Obecnie pełni rolę siedziby wyszkowskich stowarzyszeń.

Zespół pałacowy

Zespół pałacowy przy ul. 3 Maja - piętrowy, klasycystyczny zespół pałacowy położony na wysokim brzegu rzeki Bug na rozległe łąki i rozlewiska, w otoczeniu pięknego zabytkowego parku, wzniesiony został ok. 1780 r. prawdopodobnie według projektu architekta Szymona Bogumiła Zuga dla biskupa inflanckiego Jana Giedorycia. Zespół składa się z pałacu i dwóch oficyn. Wewnątrz budynku zachowały się w kilku pomieszczeń; polichromia, dekoracje stiukowe, kominki z piaskowca i piec z barwnych kafli herbowych wykonanych w Nieborowie ok. 1880 r. Po upadku powstania listopadowego od 1831r. był w rękach Augusta Morzykowskiego i stał się miejscem spotkań Warszawskiej Cyganerii. Ostatnim właścicielem pałacu była rodzina Skarżyńskich. Obecnie własność prywatna.

Kościół w Kamieńczyku

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Mari Panny - neogotycki, wybudowany w latach 1896-1900 według projektu J.P. Dziekońskiego. Drewniana dzwonnica z 188 5r. Na cmentarzu parafialnym tablica pamiątkowa i groby ku czci 330 żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939r.

Pomnik na mogile powstańców poległych 12.03.1863 roku.

Plebania Historyczna

Plebania przy kościele św.. Idziego - Budowę plebanii rozpoczął w latach 90. XIX wieku zasłużony dla parafii ks. proboszcz Józef Szmejter. Dokończona została przez księdza proboszcza Juliana Dmochowskiego. O wyszkowskiej plebanii zrobiło się głośno za sprawą wydarzeń z 1920 r., czyli czasu Bitwy Warszawskiej. Tutaj 15 i 16 sierpnia kwaterowali członkowie Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski. Julian Marchlewski, Feliks Dzierżyński i Feliks Kohn. Kilka dni później na plebanii gościli m.in. gen. Józef Haller, Adam Grzymała-Siedlecki, Ferdynand Ruszczyc oraz dyplomata i amb. Francuski RP. Jean J. Jusserand. Wydarzenia, które rozegrały się na plebanii opisał w noweli „Na probostwie w Wyszkowie” Stefan Żeromski oraz ówczesny proboszcz ks. Wiktor Mieczkowski w pracy „Bolszewicy polskiej plebanii”.

We wrześniu 1939 r. budynek został spalony, ale po wojnie szybko go odbudowano. Całość została skanalizowana i zelektryfikowana w 2005 r. na budynku plebanii została odsłonięta tablica o treści „Księdzu proboszczowi kanonikowi Wiktorowi Mieczkowskiemu obywatelom Wyszkowa uczestnikom wojny polsko-sowieckiej 1920 roku ku wiecznej pamięci następnych pokoleń mieszkańcy Wyszkowa 7 sierpnia 2005 roku”. Współcześnie w starej plebanii odbywa się szereg wydarzeń związanych z historią Wyszkowa. Budynek 2014 r. został wpisany do rejestru zabytków.

Muzeum etnograficzno-historyczne

Muzeum etnograficzno-historyczne w Kamieńczyku - założycielem i kustoszem Muzeum Etnograficzno-Historycznego w Kamieńczyku jest Henryk Słowikowski. Zgromadził zbiory z dziedziny gospodarstwa rolnego i domowego, rękodzieła ludowego, militariów, motoryzacji, akcesoriów związanych z koniem, historią Kamieńczyka i flisactwem. Kamieńczyk Urocza turystyczna miejscowość kusi pięknymi krajobrazami w ramionach Bugu i Liwca. Była tu okazja popłynąć promem międzybrzegowym do Brańszczyka, odwiedzić pełne sekretów i ciekawostek Muzeum Etnograficzno-Historyczne i zobaczyć kolekcje siodeł ułańskich, stare motocykle, dawne narzędzia rolnicze czy dawną flisacką osadę. dla tych, którzy nie lubią wylegiwać się na słońcu, Kamieńczyk ma propozycję aktywnego wypoczynku: tu można wypożyczyć kajak, wybrać się na wycieczkę rowerową czy pojeździć konno - na amatorów sportu czekają też boiska sportowe na Rynku. Cierpliwi mogą się wybrać wczesnym latem na jagody, a późnym na grzyby do okolicznych lasów. Ciekawych historycznych atrakcji Kamieńczyk zaprasza do obejrzenia starej drewnianej dzwonnicy z 1885 roku, pomnika poległych w powstaniu styczniowym, grobu dziadków Prymasa Tysiąclecia, Stefana Wyszyńskiego. Atmosferę Kamieńczyka, dawniej znaną z flisactwa osadą - o czym przypomina pomnik flisaka na Rynku - tworzą małe galerie, gdzie można poznać lokalną kulturę i obyczajowość oraz artyści, którzy upodobali sobie to miejsce do odpoczynku. A po pełnym wrażeń dniu można zjeść obiad w kamieńczykowskiej gospodzie, wrócić do domu z miodem z miejscowej pasieki i mlekiem prosto od krowy.