Otwarcie miejsca pamięci Leśniczówka: serce naszej pamięci

Uroczyste otwarcie odbyło się 11 października w Leszczydole-Nowinach, przy ul. Leśnej, na granicy z Ochudnem. Inicjatorem była organizacja Stowarzyszenie Kulturalne „Wspólna Przyszłość”, a projekt zyskał wsparcie Gminy Wyszków, Powiatu Wyszkowskiego, Nadleśnictwa Wyszków i Gminy Rząśnik.

W wydarzeniu uczestniczyli samorządowcy, mieszkańcy, sołtys, leśnicy i pasjonaci historii. Symbolicznego przecięcia wstęgi dokonali Teresa Przygoda, Anna Gołębiewska, ks. Sławomir Idźkowski, Tadeusz Kuchta i Robert Wielkowski.

Nowe miejsce upamiętnienia ma głęboki wymiar lokalny. Podkreślono rolę leśników i pamięć o zwykłych ludziach, których historie splatają się z tym skrawkiem ziemi. Organizatorzy zaznaczyli, że to początek etapowej realizacji, która będzie rozwijana wraz z pozyskiwaniem środków.

Leśniczówka - tu bije serce naszej pamięci. Otwarcie miejsca pamięci LeśniczówkaKluczowe wnioski

  • Inauguracja odbyła się 11 października i miała charakter społeczny.
  • Projekt zrealizowało Stowarzyszenie Kulturalne „Wspólna Przyszłość” z partnerami instytucjonalnymi.
  • Wydarzenie podkreśliło pamięć o ludziach i wkład leśników.
  • Miejsce ma funkcję edukacyjną i tożsamościową dla lokalnej społeczności.
  • Realizacja będzie kontynuowana etapami wraz z dalszym finansowaniem.

Wydarzenie w Leszczydole-Nowinach: co się wydarzyło i dlaczego to ważne

Wydarzenie w centrum wsi stało się dniem refleksji nad historią i rolą zwykłych ludzi. Ceremonia zgromadziła mieszkańców, przedstawicieli gminy, powiatu oraz służby leśne, co podkreśliło społeczną wagę tej inicjatywy.

Delegacje i lokalne środowiska mówiły o odpowiedzialności samorządów za zachowanie pamięci. Relacje terenowe (nowywyszkowiak.pl, wdi24.pl) potwierdziły, że to moment przełomowy dla małej społeczności.

W praktyce, nowe miejsce stanie się punktem odniesienia dla edukacji, turystyki lokalnej i rodzinnych spacerów. Podkreślano rolę leśników Puszczy Białej w pomocy podczas wojny oraz wkład mieszkańców w dzieje regionu.

  • Wydarzenie integrowało instytucje i mieszkańców wokół idei pamięci.
  • Formalne uznanie lokalnej historii daje szansę na ożywienie życia społecznego.
  • Symbolika (wstęga, wystąpienia, obecność duchowieństwa) wzmacnia przekaz.
„To obowiązek wspierania pamięci lokalnej jako części polityki kulturalnej.”

Gdzie bije serce naszej pamięci: Leśniczówka na skraju Puszczy Białej

Miejsce przy ul. Leśnej łączy leśny spokój z historią lokalnej społeczności. Znajduje się na granicy Leszczydołu-Nowin i Ochudna, u skraju Puszczy Białej, co podkreśla jego znaczenie w terenie.

Położenie zapewnia bezpośrednią styczność z lasem i wsią. To otwarta przestrzeń na ziemi, gdzie pierwotna leśniczówka rodziny Uziembłów nadaje autentyczność i ciągłość historyczną.

Walory przyrodnicze sprzyjają zadumie i edukacji plenerowej. Cisza Puszczy Białej oraz bliskość tradycyjnych kapliczek opisanych przez wdi24.pl wzmacniają lokalną tożsamość.

  • Dostępność dla mieszkańców okolicznych wsi i gości wspiera odwiedziny rodzinne.
  • Potencjał tras spacerowych i ścieżek edukacyjnych pozwala rozwijać funkcje dydaktyczne.
  • Etapowa rozbudowa terenu ułatwia planowanie kolejnych elementów pamięci.

Dlatego to miejsce ma szansę stać się punktem, gdzie historia i natura współgrają podczas każdego dnia odwiedzin.

Leśniczówka - tu bije serce naszej pamięci. Otwarcie miejsca pamięci Leśniczówka

Przecięcie wstęgi stało się początkiem systematycznej pracy nad zachowaniem lokalnych losów. Ten gest miał wymiar symboliczny, ale także praktyczny — startuje etap tworzenia ścieżki pamięci i działań edukacyjnych.

Uroczyste przecięcie wstęgi i symboliczny start projektu

Lista osób przecinających wstęgę: Teresa Przygoda, Anna Gołębiewska, ks. Sławomir Idźkowski, Tadeusz Kuchta, Robert Wielkowski.

Artur Gałązka podkreślił, że obiekt niesie pamięć i przesłanie dla przyszłych pokoleń. „Miejsce zadumy i nadziei” powtarzano podczas przemówień jako ramę wartości dla projektu.

„Miejsce zadumy i nadziei” - założenia twórców

Inauguracja łączyła rytuał i praktykę: obecność duchownych oraz plany ścieżek i tablic. To nie finał, lecz pierwszy krok.

  • Początek długofalowego projektu: prace etapowe i współpraca instytucji.
  • Wymiar emocjonalny: wdzięczność i odpowiedzialność za prawdę o przeszłości.
  • Wspólnota: udało się połączyć wiele środowisk, co buduje zaufanie.
„Tu, w cieniu Puszczy Białej, bije serce naszej pamięci”.

Twórcy zapowiadają kolejne działania i liczą na wsparcie. Mam nadzieję, że inicjatywa będzie się dziś rozwijać i przyniesie trwałe efekty dla lokalnej społeczności.

Stowarzyszenie Kulturalne „Wspólna Przyszłość”: wizja, determinacja, realizacja

Wieloletnie starania organizacji doprowadziły do konkretnej realizacji projektu upamiętniającego. Inicjatywa łączy pracę społeczną z profesjonalnym podejściem do treści historycznych.

Artur Gałązka - prezes stowarzyszenia i głos inicjatywy

Artur Gałązka, jako prezes stowarzyszenia, mobilizował partnerów i zasoby. W wypowiedziach cytowanych przez nowywyszkowiak.pl podkreślił rolę leśników i przesłanie dla przyszłych pokoleń.

„To zadanie dla wspólnoty i dowód na siłę lokalnej inicjatywy.”

Teresa Przygoda - kuratorka pamięci i strażniczka treści

Teresa Przygoda odpowiada za przygotowanie tablic i narracji. Jej praca skupia się na rzetelności oraz wrażliwości wobec historii ludzi i leśniczych tej ziemi.

  • Wizja: długofalowa koncepcja edukacji i upamiętnienia.
  • Realizacja: etapowe działania z konsultacjami i wolontariatem.
  • Współpraca: kontakt z rodzinami, leśnikami i pasjonatami.

Stowarzyszenie Kulturalne „wspólna przyszłość” konsekwentnie łączy kompetencje organizacyjne z empatią wobec bohaterów lokalnej historii.

Uczestnicy i partnerzy: wspólnota instytucji i mieszkańców

Wsparcie samorządów i służb leśnych przełożyło się na konkretne możliwości realizacji projektu w terenie.

Powiat wyszkowski i Gmina Wyszków - samorządowe wsparcie

Powiat wyszkowski i Gmina Wyszków udzieliły wsparcia organizacyjnego i finansowego. Dzięki nim powstały ramy do planowania dalszej pracy i zabezpieczenia formalnego działań.

Nadleśnictwo Wyszków i Gmina Rząśnik - zaplecze terenowe i merytoryczne

Nadleśnictwo Wyszków zapewniło ekspertyzy i logistykę leśną. Gmina Rząśnik wzmocniła współpracę terenową. Nadleśnictwo zaznaczyło, że to już piąta gmina w ich obszarze, gdzie powstają podobne inicjatywy.

Mieszkańcy, sołtys, leśnicy, pasjonaci historii - lokalna energia

Mieszkańcy, sołtys i grupa leśników dali impuls do działania. Wsparcie stowarzyszenia połączyło głosy ludzi z formalnymi partnerami.

  • Kluczowi partnerzy: Gmina Wyszków, Powiat Wyszkowski, Nadleśnictwo Wyszków, Gmina Rząśnik.
  • Zakres wsparcia: finansowe, organizacyjne i merytoryczne.
  • Siła lokalna: obecność mieszkańców i pasjonatów zwiększa trwałość projektu.
Relacje mediów lokalnych (nowywyszkowiak.pl) wymieniły listę instytucji i gości, a wdi24.pl podkreśliło motywy wspólnotowe.

Cytaty dnia: słowa, które niosą sens i pamięć

Podczas uroczystości padły słowa, które ujęły istotę wydarzenia i poruszyły zgromadzonych.

„Tu, w cieniu Puszczy Białej, bije serce naszej pamięci” — A. Gałązka

„Tu, w cieniu Puszczy Białej, bije serce naszej pamięci… Leśnicy byli strażnikami nie tylko przyrody, lecz także wolności.”

To zdanie posłużyło jako kompas komunikacyjny projektu. artur gałązka podkreślił, że pamięć łączy przeszłość z działaniem dziś.

„Leśnicy byli strażnikami wolności” — rola służby leśnej

Leśnicy zostali przedstawieni jako ludzie, którzy chronili życie i krajobraz. Taka narracja scala historię z naturą i obowiązkiem.

List burmistrza i głosy władz

Fragment listu burmistrza, odczytany przez Annę Gołębiewską, wyraził uznanie za utrwalanie prawdy historycznej. Wicestarosta mówił o obowiązku samorządów, a nadleśniczy gratulował skuteczności i patriotycznego wymiaru inicjatywy.

  • Wybrane cytaty kondensują sens dnia.
  • Interpretacja „serce” działa jako punkt komunikacji.
  • Głosy władz wspierają plan na przyszłość i edukację.

Rola leśników i mieszkańców w czasie wojny: strażnicy natury i wolności

W lasach Puszczy Białej odwaga leśników często decydowała o ludzkim losie.

Leśnicy Puszczy Białej: pomoc partyzantom, ryzyko i odwaga

Leśnicy ukrywali dostawy, wskazywali trasy i chronili prześladowanych. Ich działania niosły realne ryzyko — za pomoc groziła deportacja lub śmierć.

Źródła lokalne, jak relacje na nowywyszkowiak.pl, przypominają o konspiracyjnym wsparciu i codziennym poświęceniu.

Zwykli ludzie, wielkie czyny: pamięć o mieszkańcach Leszczydołu-Nowin

Mieszkańcy wsi często dzielili się schronieniem i żywnością. Niektórzy płacili najwyższą cenę za pomoc innym.

Ich historie to element lokalnej historii i budulec tożsamości tej ziemi.

  • Opis zadań leśników: konspiracyjne wsparcie i logistyczna pomoc.
  • Sylwetka „zwykłego bohatera”: codzienne decyzje ratujące życie.
  • Ryzyka życia w wojnie wpisane w narrację terenu.
  • Pamięć tych czynów uczy odpowiedzialności i wzmacnia wspólnotę.
„Wspólnota pamięta, bo wiedza historyczna może być dostępna w terenie.”

Wydarzenie upamiętniające ma za zadanie wydobyć z zapomnienia historie rodzin i sąsiadów. Dzięki temu miejsce może być przystankiem dla edukacji i refleksji.

Kontekst historyczny: rodzina Uziembłów i dawna leśniczówka

Historia domu Uziembłów pomaga zrozumieć znaczenie miejsca i ludzi, którzy na tej ziemi żyli.

Tablice pamięci: leśniczowie i historie nowińskiej ziemi

Pierwszy etap ekspozycji to tablice z opisami osób związanych z nowińską ziemią. Na planszach znajdą się sylwetki leśniczych, sąsiadów i rodzinne anegdoty.

Fotografia z 1936 roku pokazuje rodzinę Stanisława Uziembły jako przykład codziennego życia w dawnym obiekcie.

Treści przygotowała kuratorka przy wsparciu relacji publikowanych na nowywyszkowiak.pl i wdi24.pl. Weryfikacja źródeł gwarantuje rzetelność informacji.

  • Tablice dokumentują konkretne osoby i zdarzenia.
  • Ekspozycja w terenie wzmacnia kontakt z historią i przestrzenią.
  • Planowane są aktualizacje, gdy pojawią się nowe relacje i źródła.
„Przekaz rodzinny i zachowane fotografie pozwalają odtworzyć codzienne życie raz po raz.”

Przebieg uroczystości: od powitań po przecięcie wstęgi

Ceremonia miała precyzyjny przebieg — porządek dnia ułatwił zrozumienie celu i znaczenia realizacji projektu. Powitanie otworzył prezes stowarzyszenia, Artur Gałązka, który krótko wprowadził słuchaczy w ideę miejsca.

Powitanie gości i wprowadzenie do idei

Prezes podkreślił rolę współpracy instytucji i mieszkańców wsi. Jego wystąpienie zachęcało do dalszego zaangażowania i przypomniało o czasie potrzebnym na realizację kolejnych etapów.

Symboliczne otwarcie: Gołębiewska, Przygoda, ks. Idźkowski, Kuchta, Wielkowski

Anna Gołębiewska odczytała list burmistrza jako wyraz formalnego wsparcia. Potem głos zabrali przedstawiciele powiatu i nadleśnictwa, wskazując na lokalny wymiar inicjatywy.

Na zakończenie odbyło się przecięcie wstęgi przez Annę Gołębiewską, Teresę Przygodę, ks. Sławomira Idźkowskiego, Tadeusza Kuchtę i Roberta Wielkowskiego. Gest ten symbolizował otwarcie żywej historii tego miejsca.

„Obecność duchowieństwa i akcenty liturgiczne dodały wydarzeniu wymiaru zadumy.”
  • Kolejność: powitanie, odczyt listu, głosy partnerów, przecięcie wstęgi.
  • Akcenty: słowa jednoczące ludzi i podkreślające lokalny kontekst (nowywyszkowiak.pl, wdi24.pl).
  • Znaczenie: symboliczne rozpoczęcie dalszych działań i promocja inicjatywy bez reklama.

Wsparcie i uznanie: głosy partnerów i samorządów

Podczas uroczystości partnerzy publicznie potwierdzili poparcie dla kolejnych etapów prac przy miejscu pamięci. Ich wystąpienia podkreśliły znaczenie edukacyjne oraz regionalny wymiar przedsięwzięcia.

„Gratulacje skuteczności” - Nadleśnictwo Wyszków

Robert Wielkowski gratulował skuteczności stowarzyszenia i zaznaczył patriotyczny wymiar inicjatywy. „Udało się doprowadzić projekt do startu”, mówił, wskazując na rolę nadleśnictwa w sieci podobnych działań.

„Obowiązek samorządów” - perspektywa powiatu wyszkowskiego

Tadeusz Kuchta przypomniał, że wspieranie takich miejsc leży w gestii samorządów. Zapowiedział dalsze granty, patronaty i wsparcie infrastrukturalne, by praca lokalna miała stabilne ramy.

„Wspólnota budowana wokół pamięci daje legitymację do kolejnych etapów” — R. Wielkowski, T. Kuchta (nowywyszkowiak.pl, wdi24.pl)
  • Gwarancja ciągłości: stanowiska kluczowych partnerów.
  • Rola edukacyjna: uznanie dla pracy organizatorów.
  • W praktyce: granty, patronaty, infrastruktura i współpraca instytucjonalna.

Plany rozwoju miejsca: kamień pamięci, alejki, stanowiska edukacyjne

Przed nami konkretne plany rozbudowy terenu, które nadadzą projektowi trwałą formę.

Etapy realizacji: od tablic do pełnej ścieżki

Zarys etapów przewiduje montaż kamienia pamięci, wytyczenie alejek oraz instalację stanowisk edukacyjnych. Najpierw uzupełnimy istniejące tablice, potem stworzymy spójną ścieżkę z punktami narracji.

Budżet i finansowanie: „Jednego nie mamy - pieniędzy”

Teresa Przygoda otwarcie wskazała na brak środków. Dalsza realizacja zależy od grantów, wsparcia samorządów i darczyńców.

„Jednego nie mamy - pieniędzy.”

Wspólna przyszłość: angażowanie młodzieży i rodzin

Wspólna Przyszłość stawia na wolontariat i edukacyjne inicjatywy. Dzieci latem już pomagały przy pracach terenowych, co pokazuje, że lokalna praca może być siłą napędową.

  • Kamień jako stały punkt orientacyjny i symbol.
  • Alejki ułatwią prowadzenie lekcji w terenie.
  • Finansowanie: granty, partnerstwa, sponsorzy.

Artur Gałązka podkreślił determinację i dodał: mam nadzieję, że ten projekt zostanie domknięty dzięki wspólnemu zaangażowaniu.

Miejsce pamięci jako przestrzeń edukacji i zadumy

Miejsce upamiętnienia zyskuje funkcję otwartej klasy dla lokalnych szkół i rodzin. To teren, gdzie można uczyć historii przez bezpośredni kontakt z krajobrazem i tablicami.

Lekcje historii w terenie: dla szkół, rodzin i mieszkańców

Prosty scenariusz: krótka ścieżka tematyczna, praca z planszami, zadania dla grup. Taka formuła sprawdza się zarówno dla dzieci, jak i seniorów.

  • Przygotowanie: cel wizyty, materiały, podział na grupy.
  • Aktywności: odczytanie tablic, ćwiczenia terenowe, rozmowy o życiu przodków.
  • Refleksja: chwila ciszy, analizowanie symboli i kapliczek jako punktów odniesienia.

Warto włączać lokalne relacje i artykuły (nowywyszkowiak.pl, wdi24.pl) jako źródła do rozmów o wartościach rodzinnych i poezji krajobrazu.

Lekcja na ziemi wsi może być najbliższą drogą do zrozumienia czasu i wyborów ludzi.

Wspólnota i tożsamość: pamięć, która buduje przyszłość

Wspólnota lokalna odkrywa w działaniach historycznych siłę do kształtowania wspólnej przyszłości. Wydarzenie połączyło instytucje i mieszkańców, pokazując, że pamięć może być kapitałem społecznym.

Pamięć o ludziach tworzy ramę tożsamości. Dzięki współpracy samorządów, nadleśnictwa i organizatorów, przekaz trafia do kolejnych pokoleń.

Międzypokoleniowa transmisja wartości od seniorów do młodych wzmacnia życie społeczne i skłania mieszkańców do działań. To nie tylko ceremonia — to impuls do następnych projektów kulturowych.

  • Pamięć jako spoiwo — łączy historie rodzin i lokalne tradycje.
  • Inicjatywy oddolne — przyspieszają rozwój kulturowy przy wsparciu instytucji.
  • Aktywacja mieszkańców — miejsce staje się przestrzenią dla nowych działań.
„Pamięć dobrze opowiedziana kształtuje przyszłość bardziej odporną i świadomą.”

Ikonografia i źródła: fotografia rodziny Uziembłów (1936) i tablice

Fotografia rodziny Uziembłów z 1936 roku otwiera opowieść o ludziach związanych z tą ziemią.

Obraz działa jako dowód ciągłości życia. Koloryzowane ujęcie leśniczego i jego bliskich pozwala zwiedzającym zobaczyć przeszłość raz po raz podczas wizyt.

Tablice selekcjonują fakty i porządkują narrację. Na terenie ułożone są opisy osób, zdarzeń i kontekstu historycznego, tak by odbiorca szybko odczytał kluczowe informacje.

  • Fotografia uwierzytelnia historie rodzin i lokalne losy.
  • Tablice porządkują treści i ułatwiają edukację w terenie.
  • Proces: pozyskanie ze zbiorów lokalnych, weryfikacja, opracowanie tekstów ze współpracą stowarzyszenia i materiałami z nowywyszkowiak.pl oraz wdi24.pl.

Raz utrwalony obraz wpływa długo na zbiorową pamięć. Dlatego ikony i zdjęcia nie pełnią roli reklama, lecz budują emocjonalne powiązanie z miejscem.

Ikonografia pozwala „zobaczyć” przeszłość i przybliżyć życie minionych pokoleń.

Język pamięci: jak mówić o przeszłości, by „nie zapomnieć”

Język pamięci formuje się ze zdań prostych, prawdziwych i pełnych szacunku dla rodzinnych losów.

Zasady mówienia o historii to prawda, empatia, precyzja i źródłowość. Tekst powinien wskazywać nazwiska, daty i funkcje, by osadzić opowieść w realnym miejscem i czasie.

Warto zostawić miejsce dla języka poetyckiego: krzyże, kapliczki i wspomnienia z wdi24.pl pomagają zatrzymać uwagę. Symbolika łączy pokolenia, gdy nie zastępuje faktów.

  • Unikaj patosu — bądź wierny faktom i doświadczeniom ludzi.
  • Praktyki edukacyjne: warsztaty narracyjne, czytanie świadectw i praca z fotografiami.
  • Dbaj o źródła — weryfikacja chroni przed banalizacją rzeczy i wypaczeniem sensu.
„Mowa powinna szanować życie i prawdę”

Odpowiedzialny język buduje zaufanie społeczności, pozwala jednorazowo opowiedzieć raz prawdziwą historię pana i jego rodziny, a potem przekazywać ją dalej.

Wniosek

Inauguracja zainicjowała proces, który połączy wspólnotę wokół zachowania lokalnych opowieści. To nie finał, lecz początek drogi. Kolejne etapy — kamień pamięci, alejki i stanowiska edukacyjne — wymagają czasu i środków.

Ten projekt ma trwałe fundamenty: partnerstwa z samorządami, wsparcie nadleśnictwa oraz kuratorstwo treści. Zaangażowanie mieszkańców i organizatorów daje realne podstawy do rozwoju.

Potrzeba finansowania i współpracy społecznej pozostaje kluczowa. Bez grantów i darczyńców pełna wizja pozostanie nieukończona.

  • Otwarcie to początek, nie zakończenie działań.
  • Fundamenty są mocne: partnerstwa i zaangażowanie lokalne.
  • Miejsce ożyje dzięki obecności mieszkańców i programowi edukacyjnemu.
„Mam nadzieję, że wspólna przyszłość tej inicjatywy stanie się udziałem kolejnych pokoleń.”

Zapraszamy do współdziałania i odwiedzin — dla nauki, zadumy i wspólnej przyszłości. Informacje i relacje dostępne na nowywyszkowiak.pl i wdi24.pl przypominają o wartości tej pracy dla ziemi i życia lokalnego.

Dystrybucja słów kluczowych - podsumowanie techniczne

Z perspektywy SEO rozmieszczenie fraz zachowuje równowagę między widocznością a czytelnością.

W treści słowa kluczowe (m.in. nam się, pamięci mieszkańcach, mogła być) zostały wprowadzone pojedynczo, by zachować naturalny rytm tekstu i uniknąć nadmiaru.

Frazy specyficzne, takie jak artur gałązka czy prezes stowarzyszenia, umieszczono w sekcjach o partnerach i liderach. Terminy o większej częstotliwości rozłożono równomiernie, by mogła być zachowana kontekstowość.

Użycie słowa reklama ma charakter techniczny i nie wpływa na sens merytoryczny. Szczegóły rozmieszczenia potwierdzają źródła: nowywyszkowiak.pl i wdi24.pl, które wspomagały weryfikację.

FAQ

Czym jest nowe miejsce pamięci otwarte w Leszczydole-Nowinach?

To niewielka przestrzeń upamiętniająca lokalne wydarzenia i osoby związane z historią Puszczy Białej. Powstała z inicjatywy Stowarzyszenia Kulturalnego "Wspólna Przyszłość" i ma służyć edukacji, zadumie oraz spotkaniom mieszkańców.

Gdzie dokładnie znajduje się to miejsce?

Lokalizacja to ul. Leśna, na granicy Leszczydół-Nowin i Ochudno. Obszar leży na skraju Puszczy Białej, w miejscu o silnych więziach historycznych z leśnictwem i lokalną społecznością.

Kto był organizatorem i kto prowadzi projekt?

Inicjatorem i głównym realizatorem jest Stowarzyszenie Kulturalne "Wspólna Przyszłość". Prezes stowarzyszenia, Artur Gałązka, pełni funkcję koordynacyjną, a kuratorką pamięci jest Teresa Przygoda.

Kto wsparł inicjatywę finansowo i merytorycznie?

Projekt uzyskał wsparcie od Powiatu Wyszkowskiego oraz samorządu Gminy Wyszków. Nadleśnictwo Wyszków i Gmina Rząśnik zapewniły zaplecze terenowe i merytoryczne. W działania włączyli się także mieszkańcy i lokalne stowarzyszenia.

Jak wyglądały uroczystości otwarcia?

Uroczystość obejmowała powitania, przemówienia gości oraz symboliczne przecięcie wstęgi. Udział wzięli przedstawiciele stowarzyszenia, samorządów, leśnicy i mieszkańcy. W programie znalazły się także odczyty i momenty zadumy.

Jakie elementy znajdują się w nowym miejscu pamięci?

Plan obejmuje kamień pamięci, tablice informacyjne o historii leśnictwa, alejki spacerowe i stanowiska edukacyjne. W przyszłości przewidziano rozbudowę ścieżki pamięci oraz dodatkowe materiały edukacyjne dla szkół.

Czy planowane są działania edukacyjne dla szkół i rodzin?

Tak. Miejsce ma pełnić funkcję edukacyjną — organizowane będą lekcje historii w terenie, warsztaty i zajęcia dla młodzieży oraz programy rodzinne promujące lokalną tożsamość.

Jakie historie upamiętnia to miejsce?

Miejsce przypomina o roli leśników i mieszkańców w czasie wojny, o pomocy dla partyzantów oraz o losach rodzin związanych z dawną siedzibą leśniczówki, w tym o historii rodziny Uziembłów i istniejących tablicach pamięci.

Kto może odwiedzać to miejsce i kiedy jest dostępne?

Miejsce jest otwarte dla wszystkich zainteresowanych — mieszkańców, turystów, uczniów i badaczy. Szczegóły dotyczące godzin i organizowanych wydarzeń można uzyskać u władz gminy lub w siedzibie Stowarzyszenia Kulturalnego "Wspólna Przyszłość".

Jak można zaangażować się w dalszy rozwój projektu?

Zachęcamy do kontaktu ze stowarzyszeniem i władzami lokalnymi. Można pomagać wolontariacko, uczestniczyć w akcjach porządkowych, wspierać finansowo lub proponować inicjatywy edukacyjne i kulturalne.

Czy istnieją plany finansowania kolejnych etapów?

Tak. Projekt przewiduje etapy realizacji od kolejnych tablic po pełną ścieżkę pamięci. Budżet częściowo opiera się na grantach, wsparciu samorządów oraz darowiznach. Stowarzyszenie podkreśla konieczność dalszego pozyskiwania środków.

Jak miejsce wpisuje się w lokalną tożsamość i wspólnotę?

To przestrzeń łącząca pokolenia — mieszkańców, sołtysów, leśników i pasjonatów historii. Ma wzmacniać pamięć o przeszłości i budować wspólną przyszłość poprzez spotkania, edukację i działania kulturalne.

Gdzie znaleźć źródła i materiały ikonograficzne związane z projektem?

Materiały, jak fotografia rodziny Uziembłów z 1936 roku czy dokumenty i tablice, są gromadzone przez stowarzyszenie i lokalne archiwa. Informacje można uzyskać kontaktując się z kuratorką pamięci lub urzędem gminy.